Rode ogen van de waanzin
De slapeloze nachten breken op
Er straalt niks meer van me uit
Leeg en achteloos zit ik op de bank
Twee weken geleden heb ik mij
Officieel en compleet nutteloos verklaard
Degene die er altijd is
Maar zich nooit meer helemaal kan geven
Mijn lichaam functioneert automatisch
Aangestuurd door dat ene stukje brein
Dat het ergens nog wel snapt
Mijn geest heeft verder de energie niet meer
Om ook maar een hersenspinsel op te voeren
Hazenslaapjes houden me uit mijn slaap
Droomloze nachten volgen op
Dagen vol van nachtmerries
De angst borrelt onheil spellend in me op
Wat blijft er van me over
Als ik nooit meer kan slapen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten